Pakistan lies at the crossroads of Asia and for centuries it has attracted conquerors and traders in search of the wealth of the east.
All have left reminders of their greatness - from Alexander the Great, to the Moghuls and the British.
This book covers Pakistan from bustling Karachi in the south to trekking through the isolated valleys and towering mountains of the north. It provides up-to-date information on seeing the sights of Lahore, the ancient city of Moenjodaro or even travelling by camel through the Cholistan desert.
This edition includes information on travel through the recently-opened Khunjerab Pass into China, making it possible to once again follow the old Silk Trade Route into central Asia.

Peter Hopkirk’s spellbinding account of the great imperial struggle for supremacy in Central Asia has been hailed as essential reading with that era’s legacy playing itself out today.

The Great Game between Victorian Britain and Tsarist Russia was fought across desolate terrain from the Caucasus to China, over the lonely passes of the Parmirs and Karakorams, in the blazing Kerman and Helmund deserts, and through the caravan towns of the old Silk Road—both powers scrambling to control access to the riches of India and the East.
When play first began, the frontiers of Russia and British India lay 2.000 miles apart; by the end, this distance had shrunk to twenty miles at some points.
Now, in the vacuum left by the disintegration of the Soviet Union, there is once again talk of Russian soldiers "dipping their toes in the Indian Ocean."

The Washington Post has said that "every story Peter Hopkirk touches is totally engrossing."
In this gripping narrative he recounts a breathtaking tale of espionage and treachery through the actual experiences of its colorful characters. Based on meticulous scholarship and on-the-spot research, this is the history at the core of today’s geopolitics.

In 1935 vertrok Peter Fleming uit Peking voor een reis naar Kasjmir, het exotische ‘Venetië van het Oosten’. Het was een reis die hem en zijn gezelschap 5000 km lang over het dak van de wereld voerde.
Zijn verhaal over zeven maanden moed en uithoudingsvermogen door woestijn en hoogland, door ijs en zand, schoonheid en gevaar is een grote klassieker geworden in de reisliterauur en zal zeker een nieuwe generatie lezers weten te boeien.

In 1935 reisde Sir Eric Teichman met vijf helpers en twee trucks van Peking naar Kasjgar. Een autotocht van ruim 4.000 kilometer door de Gobiwoestijn en door afgelegen streken, waar bandieten rovend en plunderend rondzwierven.

Teichman, een briljant diplomaat en Chinakenner, die zijn sporen had verdiend als medewerkervan de Britse Consulaire Dienst in China, vertrok met de opdracht de politieke situatie door te lichten in China's noordwestelijke provincie Sinkiang, die kort tevoren nagenoeg was geannexeerd door de Russen.

In dit boek schetst hij de situatie in Sinkiang en geeft een levendige beschrijving van de boeiende figuren die een rol speelden bij de dramatische gebeurtenissen van de afgelopen jaren.
Vooral het gedetailleerde verslag van zijn autotocht door de woestijnen en het hoogland van Centraal-Azië - een gewaagde onderneming in 1935 - maakt het boek tot een fascinerend reisverhaal. Bovendien biedt het de vele reizigers die tegenwoordig vanuit Pakistan over de Korakoramweg naar Sinkiang reizen een uitstekende routekaart en een gedetailleerde routebeschrijving, met aantekeningen over de speciale moeilijkheden van iedere etappe.
Het groot aantal foto's dat de auteur op zijn reis maakte, geeft een duidelijk beeld van de ongemakken en ontberingen van een autotocht door Turkestan in 1935.

“Is China een land dat een bijsluiter behoeft, niet te bezoeken zonder grondige kennis van cultuur en geschiedenis? Kennen de Chinezen geen schuldbesef omdat zij geen bijbel hebben die hen belast met de erfzonde, is duizend jaar voor hen niet meer dan één dag, zijn zij zo anders omdat zij de woorden ‘ja’ en ‘nee’ niet in hun taal kennen?”

“Over de toonbank springen en een warme broek voor de winter van de plank grissen omdat de verkopster te sloom is een hand uit te steken, of met de vuist op een raam bonzen omdat de kaartjesverkoopster eerst haar stripboek moet uitlezen, och, dat hoort zo bij de dagelijkse ergenissen van de Chinareiziger. Je verliest wel eens je geduld in dit land van telraamschuivers, boninvullers en sipkijkers. Want lachen doen ze nooit, de mannen en vrouwen achter balie of loket. Ze kijken alsof er meteen na hun geboorte iemand op hun neus is gaan staan en er sinds die msistap geen lach meer af kan”

Adriaan van Dis in Centraal-Azie. Een tocht langs de beroemde zijderoute.